Życie płciowe człowieka
Od małego uczymy się, jak żyć i funkcjonować wśród ludzi, osiągając w punkcie kulminacyjnym dojrzałość społeczną. Wyróżnia się jednak także inne rodzaje dojrzałości, w tym fizyczną i płciową. Ów druga, a więc płciowa pojawia się u młodzieży już w przedziale wiekowym 13-15 lat, kiedy to wytwarzają się i rozwijają komórki oraz narządy rozrodcze. Wówczas też pojawia się szczątkowy popęd seksualny oraz mniej lub bardziej świadome zainteresowanie własnym ciałem, które czasem prowadzi do nieodwracalnych zaburzeń psychiczno-emocjonalnych, jeżeli jest zbyt silne i wybujałe. Natomiast dojrzałość fizyczną, a więc jakoby pełną gotowość z punktu widzenia medycznego do założenia rodziny, do rozmnażania się, osiągamy mniej więcej w wieku 20 lat, niektórzy nawet później.
Ogólnie przyjęło się, że przedział wiekowy 21-27 lat to najlepszy czas dla kobiety, jeśli chodzi o prokreację, ponieważ ciąża u młodszych osób to zdecydowanie za wcześnie, a u starszych – zależy jeszcze, jak bardzo starszych, to przede wszystkim realne zagrożenie dla rozwijającego się płodu. Najwięcej bowiem chorób uwarunkowanych genetycznie, a więc zespół Downa czy Turnera dotyka te dzieci, które zostały urodzone przez kobiety po czterdziestce.
W odróżnieniu od zwierząt, mamy pełną kontrolę nad naszym popędem płciowym, jest on zależny od naszej woli i rozumu, a nie wyłącznie od instynktów, a także jest on praktycznie taki sam w ciągu całego roku, a nie w okresie tzw. rui u zwierząt, kiedy to nadchodzi pora na to, by zachować ciągłość gatunku. U człowieka popęd jest determinowany wyodrębnieniem dwóch rodzajów więzi: psychiczno-uczuciowym oraz czysto biologiczno-fizycznym. Być może i zwierzęta kierują się w tym względzie niepoznanymi jeszcze przez ludzi przeżyciami, niemniej jednak my, dzięki niesamowicie rozwiniętej korze mózgowej sami możemy decydować o swoim życiu płciowym.
Oczywistą konsekwencją rozpoczęcia i kontynuacji życia seksualnego jest założenie rodziny i wychowywanie potomstwa. Dlatego każda decyzja w tym względzie musi być niezwykle rzetelnie przemyślana i rozpatrzona na wielu płaszczyznach – nie tylko tych, w których widzimy wyłącznie czerpaną przez nas przyjemność z seksu, ale przede wszystkim na tych, w których jesteśmy w stanie uwzględnić nieoczekiwaną, aczkolwiek możliwą ciążę lub choroby przenoszone drogą płciową – i jak się w takiej sytuacji zachowamy my, a jak partner (trzeba o tym koniecznie wcześniej rozmawiać!). Dlatego, obok dojrzałości fizycznej czy umysłowej, musimy być również dojrzali społecznie, aby móc przyszłego potomka wychować na dobrego człowieka, który odnajdzie się wśród innych, a także aby móc zapewnić byt rodzinie, powziąć na siebie odpowiedzialność za nią.
Na szczęście my, czyli ludzie, poza tym, że szukamy w seksie przyjemności dla siebie, to jesteśmy również w stanie w ten sposób ofiarować to, co najważniejsze i najlepsze, czyli samych siebie naszym partnerom, pokazać w ten sposób, że bardzo ich kochamy i im ufamy. I w ten sposób zbliżenie płciowe jest jakoby faktycznym zbliżeniem emocjonalnym, wzajemnym przekonaniu o darzonym siebie uczuciu. Oczywiście, nie zawsze tak bywa, ale w przeciwieństwie do zwierząt nie kierujemy się wyłącznie instynktem, które mówi: „patrz, nadarzyła się okazja!”, tylko przy okazji również tym, co czujemy do drugiej osoby. Jest wyraz emocjonalnego przywiązania i złączenia dusz – brzmi trochę poetycko, ale tak właśnie jest! Dlatego każda decyzja, szczególne w sferze intymności musi być naprawdę przemyślana i dojrzała.